Johann Wolfgang von Goethe: Rád gondolok
Johann Wolfgang von Goethe:
Rád gondolok, ha nap fényét füröszti Téged látlak, ha szél porozza távol Téged hallak, ha tompán zúg a hullám Lelkünk egymástól bármily messze válva A nap lemegy, csillag gyúl nemsokára. Óh, jössz-e már?!
|
Johann Wolfgang von Goethe: Nähe des Geliebten
Ich denke dein, wenn mir der Sonne Schimmer Vom Meere strahlt; Ich denke dein, wenn sich des Mondes Flimmer In Quellen malt. Ich sehe dich, wenn auf dem fernen Wege Der Staub sich hebt; In tiefer Nacht, wenn auf dem schmalen Stege Der Wandrer bebt. Ich höre dich, wenn dort mit dumpfem Rauschen Die Welle steigt. Im stillen Haine geh ich oft zu lauschen, Wenn alles schweigt. Ich bin bei dir, du seist auch noch so ferne, Du bist mir nah! Die Sonne sinkt, bald leuchten mir die Sterne. O, wärst du da! |