Fülöp Kálmán: Kankalin Csillaghalántékán megpihen kezem, én a nyárban élek s szóra éhezem. Új napom fémyén ma barka álmodik, friss erőt,bő napfényt nyíló kankalint. Csillaghalántékán eljátszik kezem. Jó,hogy él a nyár s ma én is létezem.